|
|
Η επιστολÞ της Εýας
ΛÜβαμε την ακüλουθη επιστολÞ με e-mail και τη δημοσιεýουμε χωρßς καθüλου αλλαγÝς.
Γεια σας,
Χαßρομαι πολý που υπÜρχει επιτÝλους Ýνας χþρος ειδικÜ για το μετεκτρωτικü σýνδρομο. Ο κüσμος Ýχει τüση Üγνοια γι' αυτü το θÝμα... Θα Þθελα να σας πω τη δικÞ μου εμπειρßα. Την εμπειρßα αυτÞ την Ýχω στεßλει και στο Σýλλογο Προστασßας ΑγÝννητου Παιδιοý και τη δημοσßευσαν στις σελßδες και το περιοδικü τους, αλλÜ θα σας παρακαλοýσα να τη βÜλετε κι εσεßς για να μαθαßνουν οι γυναßκες. Θα σας πω μερικÝς παραπÜνω λεπτομÝρειες. Πρüκειται για μια Üμβλωση που εßχα κÜνει γýρω στα 20.
Τüτε δεν πßστευα üτι το Ýμβρυο εßναι Üνθρωπος αλλÜ Ýνας ιστüς. ΜÜλιστα πßστευα üτι εμψυχþνεται στον τρßτο μÞνα της ζωÞς του, γιατß Ýτσι δßδασκε η ¸λενα ΜπλαβÜτσκυ της Θεοσοφßας κι εγþ την εßχα σε μεγÜλη εκτßμηση τüτε. Βιαζüμουν λοιπüν να κÜνω Üμβλωση πριν τον τρßτο μÞνα, γιατß δεν Þθελα να σκοτþσω Ýνα μικρü ανθρωπÜκι με ψυχÞ.
Οι λüγοι που την Ýκανα Þταν, üτι ο πατÝρας του δεν το Þθελε, δεν αισθανüταν Ýτοιμος να γßνει πατÝρας οýτε και σýζυγος. Για να καταλÜβετε, η πþτη του αντßδραση üταν «ψυλλιÜστηκε» üτι Þμουν Ýγκυος, απü κÜτι εμετοýς που Ýκανα το πρωß, Þταν να αναφÝρει την Üμβλωση... ΚαμμιÜ Üλλη σκÝψη δεν πÝρασε απ' το μυαλü του. ΔÝχτηκα αυτÞ τη λýση μ' Ýνα εσωτερικü πÜγωμα. Δεν Þξερα πþς γßνεται η Üμβλωση, πßστευα üτι μÝχρι τον τρßτο μÞνα δεν κÜνει κακü σε κανÝναν. Οýτε κι εγþ αισθανüμουν Ýτοιμη να γßνω μητÝρα, η μητρüτητα δεν ταßριαζε στα σχÝδια που εßχα. Ακüμα δεν εßχαμε σταθερÞ δουλειÜ οýτε αυτüς, οýτε εγþ. Αν μιλοýσα στη μητÝρα μου, Üμβλωση θα μου πρüτεινε κι αυτÞ, και δεν της εßπα τßποτα. Προφανþς θα υπÞρχαν κÜποιοι που να δßνουν βοÞθεια σε τÝτοιες περιπτþσεις, üμως εγþ οýτε τους Þξερα, οýτε Ýψαξα να τους μÜθω. Νομßζω üτι καμιÜ γυναßκα που βρßσκει πιο λογικü να κÜνει Ýκτρωση δεν ψÜχνει να βρει τÝτοιους φορεßς. ΑυτÞ θα πρÝπει να τους δει μπροστÜ της, για να προβληματιστεß. Μüνο αυτÝς που εßναι αποφασισμÝνες να κρατÞσουν το παιδß τους ψÜχνουν.
¼πως εßδα αργüτερα, Ýντυπα που αναφÝρονται στην Üμβλωση υπÜρχουν στις εκκλησßες, μüνο που εγþ δεν πÞγαινα τüτε στην εκκλησßα. ΜετÜ απü χρüνια, και πριν το 1998 που ιδρýθηκε ο Σýλλογος Προστασßας ΑγÝννητου Παιδιοý που εξειδικεýεται στο θÝμα, εßδα σε μια εκκλησßα Ýντυπα της «ΠΕΦΙΠ», της ΠανελλÞνιας ¸νωσης Φßλων των ΠολυτÝκνων - üπως Ýμαθα κι αυτÞ βοηθÜει σε τÝτοιες περιπτþσεις... Εßχαν κÜτι φρικιαστικÝς φωτογραφßες απü αμβλþσεις, κι Ýνιωσα πολý Üσχημα που κανÝνας μÝχρι τüτε δεν μου εßχε πει üτι η Üμβλωση εßναι Ýτσι. Αν Þξερα üτι εßναι Ýτσι μπορεß και να μην το Ýκανα.
ΠÞγα στο γιατρü για υπερηχογρÜφημα μη γνωρßζοντας üτι εßμαι Ýγκυος, και νüμιζα üτι Ýχω κÜποιο γυναικολογικü πρüβλημα. Αυτü γιατß πÜντα εßχα Üστατο κýκλο δεν Ýδωσα σημασßα στην καθυστÝρηση παρÜ μüνο üταν παρατρÜβηξε. Τüτε αποφÜσισα να κÜνω τεστ του φαρμακεßου. ¼μως, η εγκυμοσýνη εßχε Þδη προχωρÞσει üταν το Ýκανα, κι Ýτσι βγÞκε αρνητικü (αυτÞ την εξÞγηση μου Ýδωσαν αργüτερα). Μüλις ο γιατρüς εßδε στον υπερηχογρÜφο το μωρü, εßπε «εßστε ολßγον Ýγκυος» και πρüσθεσε üτι πρÝπει να βιαστοýμε μην μεγαλþσει Üλλο. Το ßδιο βιαστικüς Þταν ο φßλος μου και οι φßλοι οι δικοß του, που συμμετεßχαν στην ιστορßα με συμβουλÝς και ηθικÞ συμπαρÜσταση. ΒλÝπετε δεν πÝρασε απ' το μυαλü κανενüς μας üτι θα μποροýσα να κρατÞσω το παιδß, üτι θα Þταν καλü για μÝνα να το κÜνω κι üτι θα τα κατÜφερνα, και φοβüντουσαν üτι αν προχωρÞσει κι Üλλο η εγκυμοσýνη θα κινδýνευε η ζωÞ μου στην Üμβλωση. Το ßδιο βιαζüμουν κι εγþ, για Ýνα παραπÜνω λüγο: για να μην προλÜβει το Ýμβρυο να εμψυχωθεß, üπως εßπα και πριν, και να γßνουν üλα χωρßς συνÝπειες. Εßχαμε βÝβαια και κÜτι στιγμÝς üπου καθüμασταν με τον πατÝρα του κι ακοýγαμε χτýπους στην κοιλιÜ μου. Αναρωτιüμασταν αν εßναι η καρδιÜ του, και μας Ýπιανε συγκßνηση, üμως δεν αλλÜζαμε γνþμη.
ΚÜναμε στην κυριολεξßα Ýρανο για να μαζÝψουμε το ποσü, και κλεßσαμε ραντεβοý στα γρÞγορα σε γνωστÞ ιδιωτικÞ κλινικÞ üπου Þταν αυτüς ο γιατρüς. ΜετÜ την Üμβλωση üμως μας εßπε üτι το Ýμβρυο Þταν μεγαλýτερο απü τριþν μηνþν και ζητοýσε περισσüτερα λεφτÜ.
Η ψυχικÞ μου κατÜσταση και πριν, και μετÜ την Ýκτρωση φαινüταν πολý καλÞ. ΘυμÜμαι üτι πριν την επÝμβαση καθüμουν και κοιτοýσα τον εαυτü μου στον καθρÝφτη εκεß στην κλινικÞ, πþς μου πÞγαινε η ειδικÞ ρüμπα που δßνουν. Αισθανüμουν ψýχραιμη. Το ßδιο βρÜδυ Ýλεγα üτι εßμαι πολý καλÜ και η κοιλιÜ μου πονοýσε ελÜχιστα, και το εννοοýσα. ΣυνÝχισα τη ζωÞ μου üπως πριν. ¼πως üμως κατÜλαβα αργüτερα, στην πραγματικüτητα εßχα νεκρþσει κÜποιες ψυχικÝς λειτουργßες για να μην αισθÜνομαι πüνο. Χρησιμοποßησα την εκλογßκευση για να πεßσω τον εαυτü μου üτι δεν υπÞρχε τßποτα Üλλο που να μπορþ να κÜνω, κι Ýπρεπε να φανþ ψýχραιμη. ΜετÜ σκεφτüμουν üτι δεν Ýφταιγα εγþ αν το μωρü εßχε προλÜβει να εμψυχωθεß, αφοý νüμιζα üτι Þταν μικρüτερο üταν το Ýκανα. ΜÜλιστα συμβοýλεψα κι Üλλη μια γνωστÞ μου να κÜνει Ýκτρωση, αφοý ο πατÝρας δεν Þθελε το παιδß κι αφοý κι εγþ εßχα κÜνει χωρßς να πÜθω τßποτα.
Αργüτερα τα πρÜγματα στη ζωÞ μου με Ýκαναν να σταθþ λßγο να παρατηρÞσω τον εαυτü μου. ΚατÜλαβα üτι απü τüτε που Ýκανα την Ýκτρωση εßχα αλλÜξει τρομερÜ. Εßχα γßνει σκληρÞ και κυνικÞ. Δεν εßχα εμπιστοσýνη στους Üντρες, οýτε καν στον εαυτü μου. Η σχÝση μου με το φßλο μου εßχε διαλυθεß, κι εμεßς δεν καταλÜβαμε καλÜ-καλÜ πþς συνÝβη αυτü. ¸μπλεξα με Üλλους, μÜλιστα με δυο Üτομα ταυτüχρονα - εγþ που πÜντα Þμουν μονογαμικÞ και δεν μποροýσα οýτε να διανοηθþ üτι θα διατηροýσα παρÜλληλες σχÝσεις. Εßχα γßνει νευρικÞ κι Ýχανα την υπομονÞ μου με το παραμικρü, τα νεýρα μου δεν εκτονþνονταν εýκολα, με διακατεßχε μια διÜθεση εκδßκησης. ¸χασα την Üνεση που εßχα με τα παιδιÜ, που κÜποτε τα λÜτρευα και με λÜτρευαν. ΑπÝφευγα να κÜθομαι κοντÜ τους γιατß πια δεν Þξερα τι να τους πω, φοβüμουν να κρατÞσω μωρÜ στα χÝρια μου, μÞπως πÜθουν κÜτι. Το να κÜνω κÜποτε παιδß δεν το σκεφτüμουν οýτε το επιθυμοýσα, οýτε Ýλεγα üτι δεν θÝλω. ΑπλÜ εßχε εξαφανιστεß απü το μυαλü μου αυτÞ η πιθανüτητα.
ΤελικÜ μπÞκα στην εκκλησßα για λüγους που δεν εßχαν σχÝση με την Üμβλωση, αλλÜ στην εξομολüγησÞ μου εßπα και για την Üμβλωση. ΣιγÜ-σιγÜ Üρχισα να μαλακþνω και να μετανιþνω πραγματικÜ για το γεγονüς. ΒλÝπετε πÜντα το Þξερα üτι Þταν κÜτι αφýσικο, κÜτι κακü, απλÜ δεν Þθελα τüτε να το παραδεχτþ για να μην καταρρεýσει αυτüς ο ψεýτικος κüσμος που ζοýσα. ¸χω κλÜψει πολý για το παιδÜκι μου... ΚÜθε φορÜ που βλÝπω μια ανýπαντρη μÜνα να μεγαλþνει το παιδß της, ξÝρω üτι κι εγþ θα μποροýσα να το κÜνω. Το μüνο που χρειαζüταν Þταν να στρÝψω τις προσπÜθειÝς μου σ' αυτÞ την κατεýθυνση.
Τþρα μπορþ να μιλÜω με Üνεση για το γεγονüς, χωρßς να εßναι και το αγαπημÝνο μου θÝμα. ΚαμμιÜ φορÜ üταν μιλÜω γι' αυτü δακρýζω, αλλÜ μου φαßνεται πολý φυσικü. Αξßζει να δακρýζει κανεßς για Ýνα αδικοχαμÝνο παιδÜκι. ΜÜλιστα η συγκßνηση που υπÜρχει δεν με εμποδßζει να συνεχßσω την κουβÝντα, Þ να λειτουργþ στη ζωÞ μου, οýτε Ýχει κÜποια σχÝση με κατÜθλιψη και τÝτοια πρÜγματα. ΞεπÝρασα üλα τα προβλÞματα μüνο με την εξομολüγηση, χωρßς καμιÜ ψυχοθεραπεßα. Αντßθετα, φßλες μου που Ýχουν κÜνει Ýκτρωση και επιμÝνουν üτι καλÜ Ýκαναν και εßναι δικαßωμÜ τους να κÜνουν ü,τι θÝλουν στη ζωÞ τους, Ýχουν πÜθει κατÜθλιψη και παßρνουν φÜρμακα. Στην πραγματικüτητα δεν Ýχουν συγχωρÞσει τον εαυτü τους, γιατß για να συγχωρÞσεις τον εαυτü σου πρÝπει να παραδεχτεßς üτι Ýχεις κÜνει κÜτι λÜθος, κι αυτÝς δεν τολμÜνε να το παραδεχτοýν. Οýτε και ζητÜνε συγχþρεση απü το Θεü. Πιστεýουν üτι η εκκλησßα θα τις καταδικÜσει, αν πÜνε να εξομολογηθοýν, και Ýχουν γßνει πολý εχθρικÝς με την εκκλησßα, ενþ πρþτα δεν Þταν. Δεν καταλαβαßνουν, üτι η παραδοχÞ του σφÜλματος δεν σημαßνει καταδßκη, κι üτι η παραδοχÞ του σφÜλματος εßναι ο μüνος δρüμος για να ελευθερωθοýμε απü τις συνÝπειÝς του.
Μ' αυτÜ δεν θÝλω να υποβαθμßσω τις ευεργετικÝς συνÝπειες της ψυχοθεραπεßας, κÜθε Üλλο... Σßγουρα βοηθÜει τους ανθρþπους üταν γßνεται σωστÜ. ¼μως, üπως σας εßπα, εμÝνα δεν μου χρειÜστηκε. ΕξÜλλου η βοÞθεια του Θεοý εßναι σßγουρα κÜτι που ο Üνθρωπος δεν μπορεß να υποκαταστÞσει.
Σας ευχαριστþ που με ακοýσατε.
Ευανθßα (Εýα).
ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
|
